Δύο συν ένα (2+1) συμπεράσματα - «βόμβες», που είναι υπέρ της ελληνικής πλευράς, περιλαμβάνει η εμπιστευτική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για το κατοχικό δάνειο, όπως προκύπτει από τα επίσημα πρακτικά της τελευταίας συνεδρίασης της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων, που παρουσιάζει το «Ποντίκι».
Πρώτον, η απαίτηση είναι του ελληνικού Δημοσίου και, δεύτερον, είναι δικαστικώς
επιδιωκόμενη. Το μόνο που απομένει να καθοριστεί είναι το ύψος των απαιτήσεων. Η αποκάλυψη έρχεται στο φως της δημοσιότητας από στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος.
Η συγκεκριμένη γνωμοδότηση έχει διαβιβαστεί από τον υπουργό Εξωτερικών και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ε. Βενιζέλο προς τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο, ενώ σύντομα εκτιμάται ότι θα είναι σε γνώση και της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, η οποία πάντως τη χρονική στιγμή που γινόταν η ενημέρωση ήταν στο… σκοτάδι. Γιατί όμως δεν την έχουν δει ακόμη οι βουλευτές;
Διαμαρτυρίες
Τα στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος είχαν την εντύπωση ότι οι βουλευτές γνώριζαν το περιεχόμενο της γνωμοδότησης, ωστόσο ο πρόεδρος της Επιτροπής Κ. Τζαβάρας απάντησε: «Δεν την έχουμε εμείς…».
«Είπε ο Βενιζέλος ότι είναι εμπιστευτική και να πάμε στο γραφείο του να ενημερωθούμε. Αυτό μας το είπε στη Βουλή», διαμαρτυρήθηκε ο Ν. Μαριάς.
Στο θέμα αναφέρθηκε ο διευθυντής Εργασιών Δημοσίου και Συστημάτων Πληρωμών και Διακανονισμού της Τράπεζας της Ελλάδος Μιχ. Μιχαλόπουλος, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι, πρώτον, η απαίτηση είναι του ελληνικού Δημοσίου και, δεύτερον, είναι δικαστικώς επιδιωκόμενη.
«Η Τράπεζα της Ελλάδος, γενικά, συμφωνεί με όλα αυτά τα συμπεράσματα, τόσο σαν Τράπεζα της Ελλάδος όσο και οι νομικές της υπηρεσίες και το νομικό της συμβούλιο…
Άρα, αυτό που κατά τη γνώμη μας έχουμε εδώ μέσα να συζητήσουμε είναι το ύψος της απαίτησης, διότι είναι πολύ σημαντικό», τόνισε χαρακτηριστικά.
Την ίδια ώρα, όπως αποκάλυψε topontiki.gr την περασμένη Παρασκευή, στα χέρια των μελών της επιτροπής βρίσκεται απόρρητη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος του 1963, η οποία συνοδεύεται από 95 έγγραφα.
Σύμφωνα με αυτή, το ύψος των απαιτήσεων της ελληνικής πλευράς από το γερμανικό κράτος για το κατοχικό δάνειο ανέρχεται στο ποσό του 1 τετράκις εκατομμυρίου 530 τρισεκατομμυρίων 33 δισεκατομμυρίων 32 εκατομμυρίων 528 χιλιάδων 819 δραχμών (σε τιμές Νοεμβρίου 1941). Οι εκτιμήσεις της ΤτΕ είναι πως το ποσό αυτό ανερχόταν το 1963 σε 32 δισ. δρχ.
«Μιλάμε», είπε ο Μιχαλόπουλος, «για το 1963, σε χρόνο ανύποπτο, όταν με απόφαση της κυβέρνησης συντάχθηκε μία μελέτη επί του ύψους των απαιτήσεων από τη Γερμανία επί του Κατοχικού Δανείου».
Σημειώνεται ότι στη διάρκεια της συνεδρίασης ζητήθηκε να τηρηθεί το απόρρητο της διαδικασίας λόγω της κρισιμότητας του θέματος.
Μιχαήλ Μιχαλόπουλος (διευθυντής Εργασιών Δημοσίου και Συστημάτων Πληρωμών και Διακανονισμού της Τράπεζας της Ελλάδος): Απλώς είναι σημαντική, ας μην δημοσιοποιηθεί, γιατί υπάρχουν διάφορες παρατηρήσεις μέσα που μπορεί να μη συμφωνούμε ή να συμφωνούμε, ας μην κυκλοφορήσει. Για λόγους εθνικούς οι οποίοι είναι προφανείς.
Κωνσταντίνος Τζαβάρας (πρόεδρος της Επιτροπής): Ε, τώρα; Θα κάνουμε μια συνετή διαχείριση εν πάση περιπτώσει, κατά το δυνατόν.
Υπάρχουν σχόλια βουλευτών εκτός μικροφώνου που αναφέρονται περί του απορρήτου και της δημοσιοποίησης του εγγράφου.
Μιχαήλ Μιχαλόπουλος: Καλό είναι για λόγους εθνικούς και για το ύψος της απαίτησης. Υπάρχουν λοιπόν πρωτότυπα στοιχεία, όπως είπαμε παραστατικά, δεν έχουμε που να συνθέτουν το σύνολο της απαίτησης, έχουμε επιμέρους παραστατικά όπου και επισυνάπτονται μέσα στη μελέτη, όπου φαίνονται δυο πράγματα, πρώτον, ότι η Γερμανία ξεχώριζε τα έξοδα Κατοχής από τις πιστώσεις, όπως τις ονόμαζε, και ένα δεύτερο πράγμα, έχουμε κάποια έγγραφα στα οποία η Γερμανία έδινε πίσω, πίστωνε τους λογαριασμούς του ελληνικού Δημοσίου, έναντι των απαιτήσεων των πιστώσεων που έπαιρνε.
Η μελέτη που συνέταξε το 1944 η ΤτΕ
Σε άλλο σημείο, ο Μιχαλόπουλος ανέφερε πως το 1944, λίγο μετά την απελευθέρωση, «η ΤτΕ συνέταξε μελέτη με πίνακες για τον διοικητή, όπου εμφανίζονται οι μηνιαίες απολήψεις ανά λογαριασμό». Αυτό είναι και το μόνο επίσημο στοιχείο, βάσει του οποίου η ισοτιμία το 1947 ήταν 3.670.610 χρυσές λίρες Αγγλίας ή 258 εκατ. δολάρια. «Οι κύριοι του ’63 στη μελέτη», όπως είπε, «μετατρέψανε το ποσό – γιατί το 1 τετράκις είναι με πληθωριστική επίδραση – λαμβάνοντας υπόψη ως έτος βάσης τον Νοέμβριο του 1941, σε δραχμές του Νοεμβρίου του 1941, και το ποσό ανερχόταν σε περίπου 32 δισεκατομμύρια».
Από την πλευρά του, ο Β. Μανεσιώτης (ειδικός συνεργάτης, πρώην διευθυντής Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών της Τράπεζας της Ελλάδος) εξήγησε ότι «η μετατροπή του ποσού του 1 τετράκις τρισεκατομμυρίου 530 τρισεκατομμυρίων κ.λπ., έγινε σε σταθερές τιμές Νοεμβρίου 1941, έγινε με μηνιαίο τιμάριθμο. Ξέραμε δηλαδή τις απολήψεις των Γερμανών κάθε μήνα, τις εγγραφές στα βιβλία της Τράπεζας της Ελλάδος και ξέραμε και τον τιμάριθμο κάθε μέρα, γιατί οι τιμές άλλαζαν τόσο γρήγορα, που δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ετήσιο τιμάριθμο. Άρα, είναι μια πολύ καλή δουλειά και αυτό καταλήγει στα 32 δισ.».
Φυσικά, το ακριβές σημερινό ποσό – όπως ομολόγησαν – είναι δύσκολο να προσδιοριστεί επακριβώς και αυτό έχει να κάνει με τη μέθοδο που θα ακολουθηθεί, αν θα γίνει με βάση την τιμαριθμοποίηση του ελληνικού νομίσματος ή με βάση το ποσοστό του γερμανικού ΑΕΠ.
( πηγή : Το Ποντίκι )
*** ΕΠΑΜ www.facebook.com/metopo ***
ΠΗΓΗ
